تمرینات پیشرفتۀ یوگا دروس اصلی
درس 187 پرسش و پاسخ - استقرار و تداومِ تمرین روزانه
نویسنده: یوگانی
تاریخ: چهارشنبه 12 می 2004 ساعت 11:56 صبح
* به خوانندگان جدید توصیه می شود که خواندن مطالب را از ابتدای بایگانی دروس (درس اول، "این بحث برای چیست؟") آغاز نمایند. چرا که دروس قبل، پیشنیازی برای این درس محسوب می شوند.
پرسش: من هفتۀ گذشته با این سایت آشنا شدم و ذکر دو بار در روزِ مانترا را آغاز کرده ام. هرچند شب گذشته مراقبه نکردم اما امروز صبح مجددا به انجام آن پرداختم. من خیلی بی انظباط هستم. خواب خوبی ندارم و اغلب روزهای من بی هدف و انگیزه سپری میشود. آیا شما پیشنهادی برای افرادی مثل من دارید؟ تشکر از شما.
پاسخ: اگر شما حداقل برای چندین ماه به مراقبۀ روزانه ادامه دهید، این روند برای شما احساس ثبات و سرخوشی بیشتر و نیز خواب بهتر را به ارمغان خواهد آورد. نظم و قاعده در تمرین روزمره از شناخت همین "علت و معلول" و نتایج مراقبه حاصل میشود.
در آغاز، چنین نظم و قاعده ای بیشتر بستگی به شکل گیریِ یک "عادت" در شما خواهد داشت. اگر شما مراقبه را بمثابه بخشی از برنامۀ تغذیه و بهداشت خود ملاحظه کنید، آنگاه بعنوان یک روال طبیعی در فعالیت های صبحگاهی و عصر گاهی شما گنجانده شده و بندرت ترک و یا فراموش خواهد شد. درست مثل استحمام، بهداشت دندان ها، غذا خوردن و غیره. مراقبه نیز کاری است که بی اختیار انجام خواهد گرفت. آنگاه با اتخاذ چنین رویکردی، عادت به مراقبه در ما تثبیت شده و استقرار می یابد. عادتی که در تغذیه و بهداشت معنوی ما مهمترین نقش را ایفاء خواهد کرد.
نشست های مراقبه چه در ابتدا و یا انتهای راه، تماما همسو با اشتیاق ما برای نیل به عرصه ای فراتر (والاتر) انجام میگیرند. این وضعیتی است که در آن شناخت علت و معلول ناممکن است. (Chicken and egg things - وضعیتی تناقض برانگیز مثلا: ابتدا مرغ پدید آمد یا تخم مرغ؟). ما میخواهیم برای دستیابی به حس خوب مراقبه کنیم و خود همین حس خوب مجددا الهام بخش ما برای تداوم مراقبه است. پس از آنکه مراقبه را بنحو موفقیت آمیزی آغاز کرده و قدری وضوح و سکوت درونی را تجربه کردیم، آنگاه برای تمرین روزانه اشتیاق بیشتر و مداومی خواهیم داشت. این "سرسپردگی" است و سرسپردگیِ تعالی یافته "باکتی" نام دارد که همان عشقِ به حقیقت و پروردگار است. بعد از برخورداری از باکتی است که ما همیشه برای پیشرفت معنوی، سوز و گدازی درونی خواهیم داشت. پیشرفتی که بهترین راه دستیابی آن بواسطۀ انجام تمرینات روزانه است.
حرکت بسمت تمرینات پیشرفتۀ بیشتری از یوگا (تنفس ستون مهره ای، مودراها، بانداها و غیره) نیز بواسطۀ باکتی رخ میدهد. بدین ترتیب در سیستم عصبی سکوت سرورآمیز بیشتر و همچنین خیزشی از اکستاسی بوجود می آید. امری که حتی ما را در انجام تمرینات روزانه پرشورتر از پیش ساخته و هر زمان که از کار به خانه بازگردیم بسوی نشست مراقبۀ خویش خواهیم دوید. در این مرحله است، که اشتیاق برای تمرینات روزانه بوسیلۀ نوری زنده و حاضر در قلب ما و لذت همیشه فزاینده ای که از درون ما میجوشد پرورش می یابد. سرسپردگی به تمرینات روزانه بدینگونه هم راستا با روحانیت درونی ما خیزش می یابد.
اگر شما عادت مراقبۀ روزانه را شکل داده و ادامه دهید، بسیار خواهان و درگیر آن خواهید شد. در حقیقت مراقبه علاقمند و گرفتار شما خواهد شد! زمانی فرا میرسد که درخواهید یافت، خواسته ها و اشتیاقات معمولی شما طبیعتا در جهت حفظ و بقاء تمرینات روزمره دگرگون میشوند. پس از آنکه سیستم عصبی گشودن آغاز کرد، بخوبی میداند که چه میخواهد. آن به چیزی کمتر از گشودگی بیشتر تن نمیدهد. بنابراین طبیعی است که انگیزه و خواسته های ما نیز بدان سو میل کند.
بعد از یادگیری موثرترین روش های یوگا، مهم ترین اولویت، استقرار در تمرین روزانه و حفظ آن است. بدین ترتیب روشن بینی در ما رشد و تکامل می یابد.
استاد در درون شما است.
دروس کلیدی